تشکر و قدر دانی

عزیز دل مامان

این پستو فقط و فقط واسه تشکر از کسایی می زارم  که تو روزهای رنج شیرینی که من و تو با هم داشتیم تنهامون نذاشتن! چرا که اگه تو اون روزا تنهامون میذاشتن معلوم نبود چه به سر توئه نحیف و حساس و منه بی تجربه و خسته میومد. یادت باشه وقتی بزرگ شدی قدر زحمات تک تک شونو بدونی

از زحمتای مامان جون اشرف و باباجون محمد که هرچی بگم کم گفتم یه پاشون خونه خودشون بود و یه پاشون خونه ما ، آخه عزیز دوردونه ای و سوگلی و تنها نوه خانواده بابا محسن(البته فعلا) منم همین جا ازشون تشکر می کنم آخه با حضورشون کنار ما باعث میشدن من واسه لحظاتی دردامو فراموش کنم

از شور و شوقی که عمه فائزه واسه اومدنت داشت که دیگه نگو و نپرس، بعضی وقتا که من خسته بودم با محبت بغلت می کرد و راهت می برد تا گریه نکنی،ممنون عمه جون...

عمو مهدی هم که گرفتار کاراش بود هر روز تلفنی حالتو می پرسید، ممنون عموجون

و اما مامان جون طیبه که تو پونزده روز اول تولدت تنها همدم همیشگی ما بود و تو اون روزای سخت اول هم پرستار من بود هم تو. حضور همیشگیش باعث شده بود سختی های اول زایمان برام قابل تحمل تر بشه، چه شبایی که واسه خانم خانما باهمدیگه تا صبح بیدار بودیم . تا صبحم که بنویسم نمی تونم زحماتشو وصف کنم، متاسفانه الان چند وقتیه که پاش درد میکنه، تو که دستات تو دستای خداست براش دعا کن که زودتر خوب خوب بشه آخه...........................

آخر این پست هم بغض گلومو گرفت و جای خالی باباجونو  موقع تولدت خیلی حس کردم

اگه بود حتما خیلی دوستت داشت آخه تو دختر منی، عزیز دردونه و ته تغاری بابا

خدا رحمتش کنه ، واسه شادی روحش صلوات

راستی یادم رفت از زن دایی جونا و خاله جون که با راهنمایی هاشون به من واسه نگهداری بهتر از شما کمک می کردن تشکر کنم

یه بوس و یه تشکر واستون میفرستم

این گلای قشنگم تقدیم به همه تون