لبخد ملیحانه یا قهقهه مسئله این است...

دختر قشنگم:

یادمه تو کتاب روانشناسی رشدم خونده بودم نی نی کوشولوها از دو ماهگی خنده واقعی تحویل ماماناشون می دن ولی در کمال مسرت شما تو یک ماه ونیمی یه روز به من نگاه کردی و وقتی بهت لبخند زدم یک لبخند جانانه ولی کوتاه بهم هدیه کردی  تا الان که نزدیک سه ماهته با لبخندات همیشه به من و بابایی انرژی دادی حتی اینقدر گلی که گاهی بقیه هم که باهات حرف می زنن براشون می خندی.

ظهرا وقتی بابایی از سر کار میاد و می ریم دم در استقبالش تا از در وارد میشه یه لبخند بلند بالا و شیرین تحولیش میدی و با این کارت هم خستگی یه روز پر مشغله رو از تنش در میاری هم ازش واسه همه زحمتایی که برات میکشه تشکر میکنی

وقتی هم که من بهت شیر می دم یا تمیزت میکنم  هم برام از همون لبخند خوشگلات میزنی و این بهترین و لذت بخش ترین تشکر دنیاست

و اما...

هفته پیش بود... یه روز که داشتی با مامانی حرف میزدی همین طور که داشتم باهات شوخی می کردم در کمال تعجب برام صدادار خندیدی

متاسفانه هنوز افتخار ندادی واسه بابایی بلند بخندی و کماکان با متانت براش لبخند می زنی

  قوربون ناز خنده هات